Toen mijn vriend en ik op een warme nazomerdag begonnen aan een onvergetelijke fietsvakantie, had ik nog niet bedacht dat het mij meer zou leren over risicomanagement. Maar eenmaal weer behouden thuis aangekomen wil ik de geleerde lessen graag met jullie delen.
We begonnen onze tocht in Frankrijk en van daaruit wilden we langs de schilderachtige rivier de Moezel fietsen, helemaal tot aan Koblenz in Duitsland. We lieten ons leiden door Google Maps. Het bracht ons over slingerende weggetjes en verscholen paden. De zon scheen en we genoten van de rust van het Franse platteland.
Maar de idylle werd na een tijdje wreed verstoord. De routeplanner stuurde ons over landweggetjes met scherp grind en dwars door omgeploegde velden. Onze fietsen kraakten en piepten en vooral onze achterbanden werden zwaar belast.
We besloten even te pauzeren en onze situatie te evalueren. Het stralende weer in combinatie met het bezit van een bandenplakset leidden tot het besluit om door te gaan met fietsen en genieten. Langs onze route was er iedere 5 km een treinstation, dus treinen als plan B was een reëel alternatief mochten de problemen boven ons hoofd gaan groeien.
Helaas was na twee dagen de zon veranderd in stromende regen en moesten we ondertussen zowel een binnen- als buitenband repareren. Een korte herevaluatie leidde tot het besluit om naar het dichtstbijzijnde treinstation te fietsen en met de trein naar Koblenz te reizen.
Tijdens de treinreis ontstonden al de eerste inzichten over het uitgevoerde risicomanagement. Onze fietsvakantie was dan misschien niet volgens plan verlopen, maar we hadden ons door geen enkele tegenslag van de wijs laten brengen en we hadden wel veel plezier gehad.
Zoals wij onderweg moesten anticiperen op lekke banden en onbegaanbare paden, zo moeten softwareontwikkelaars proactief nadenken over de mogelijke valkuilen en hindernissen die ze kunnen tegenkomen bij het ontwerpen, bouwen en implementeren van softwaretoepassingen. Risicomanagement bij softwareontwikkeling omvat het identificeren, evalueren en beheren van mogelijke risico’s voor een project of product.
Softwarerisico’s kunnen zowel technisch van aard zijn, bijvoorbeeld een complexe infrastructuur, als ook zakelijk, zoals veranderende marktomstandigheden of budgetbeperkingen. Het is essentieel om deze risico’s te herkennen en om strategieën te ontwikkelen om ze te minimaliseren en er effectief mee om te gaan. Net zoals wij onze bandenplakset en het treinalternatief tot onze beschikking hadden, hebben softwareontwikkelaars en testers testmethoden en -procedures om mogelijke problemen op te sporen en op te lossen voordat de gebruikers hier last van krijgen.
Al evaluerend ontdekten we dat we bij de fietsvakantie dezelfde vier fasen hadden doorlopen als bij risico-gebaseerd softwaretesten:
Fase 1: Risico-identificatie
Net zoals testers voor het testen het systeem of het design bekijken om een idee te krijgen bij de risico’s, hebben we onze route van tevoren uitgestippeld en onderzocht op mogelijke gevaren. Onze voorbereiding omvatte het identificeren van de steile hellingen en het ruige terrein om verrassingen te voorkomen.
Fase 2: Risicobeoordeling
Net zoals testers prioriteiten toewijzen aan geïdentificeerde risico’s op basis van hun potentiële impact en waarschijnlijkheid, beoordeelden we de ernst van elk obstakel dat we zouden kunnen tegenkomen. Zo leidden de ongebaande paden soms tot omwegen omdat we daar minder problemen verwachtten. Het einddoel van een plezierige vakantie mochten we niet uit het oog verliezen.
Fase 3: Risicobeperking
Vervolgens moesten we maatregelen voorbereiden voor het geval de risico’s bewaarheid zouden worden. Net zoals testers strategieën implementeren om de impact van risico’s te beperken, namen wij proactieve maatregelen om het effect van de problemen te minimaliseren. We kozen er voor om de reparatieset te controleren en boven in de tas op te bergen, zodat we bij lekke banden snel aan de slag konden. We bestudeerden de routekaart, om gravel roads te ontwijken; letterlijk een work around dus. En we bekeken waar de treinstations aan de route lagen en hadden daarmee een plan B voorbereid.
Fase 4: Risicobewaking en -beheersing
Gedurende onze fietsvakantie bleven we waakzaam op het voorkomen van de risico’s, wat de laatste fase van op risico gebaseerd testen weerspiegelde. We bleven letten op veranderende weersomstandigheden, wegdekken en andere factoren die de veiligheid en het succes van onze expeditie zouden kunnen beïnvloeden. De combinatie van regen, lekke banden en een toenemende kans op vergelijkbare problemen hebben geleid tot de start van plan B. We gaven veiligheid prioriteit zonder het avontuurlijke plezier op te geven.
Kortom, risicomanagement in softwareontwikkeling is net als een fietsvakantie over ongebaande paden: het vereist een combinatie van vooruitdenken, passende maatregelen en flexibiliteit. Het doel is om de kans op onverwachte problemen te minimaliseren en tegelijkertijd voorbereid te zijn om snel en effectief te reageren wanneer ze zich wel voordoen.
De fietsvakantie was voor mij een waardevolle les voor zowel het dagelijks leven als voor mijn werk als softwaretester. Zo leerde ik dat ik niet alle risico’s kan uitsluiten, maar ze wel kan identificeren, analyseren en mitigeren.
Nieuwsgierig geworden en wil je meer weten over testen? Neem dan contact op met Praegus – 085-1305977 / info@praegus.nl of kijk op www.praegus.nl
